jalan2 blk kampung..

semalam parents cik sweaterputih hantar cik sweaterputih ke stesen ketapi la..naek ets g KL sentral dr ipoh. sampai2 stesen, cik sweaterputih naek terus tren. parents tunggu kat luar tren..dari dalam, nampak la diorang..oke, ade 20 minit lagi..tp diorg setia menunggu..kite dah besar panjang camni, tp parents still tunggu...cik sweaterputih rase nak suruh diorang blk je..bukan ape,
1-cik s.p takkan nk tgk je diorg smpai 20 minit. senyumm je..
2-cik s.p segan nk toleh2 sbb sblh cik s.p ni mamat ensem..ah..malas la.kang die pk aku tgk die lak..pelizzz..sori jgn mrh.. ;p
3-cik s.p kesian kat parents, tggu lame2..
so, wat2 beku je la dlm tren tu...

dalam keadaan kerut2 dahi dan termenung terpaku sbb xtau nak buat ape, hati ni tibe2 terusik...rase sayu dan terharu..sbb...org tua kite ni sanggup wat ape saje utk ank2 die walaupon ank2 die bermacam2 perangai. aish....cik sweaterputih pn pk pk, klo cik s.p jd mak bapak pn, mesti akn wat bende same cm ape yg diorg wat. tunggu sampai ank die selamat berlepas. walau ape yg diorg wat, kite x patut rase rimas ke, kongkong ke, ape ke..mak kite wat cmtu sbb die yg lahirkan kite..bapak ko wat cmtu sbb die yg bg mkn...no..aku x sanggup biarkan diorg terseksa lyn kerenah merepek2 ank diorg..

oleh sbb itu ye kawan2, hargai ibu bapa kita selagi diorang masih di muke bumi ini.. jgn lupe doakan utk mereka ye! peace ;)